Wczoraj mieliśmy okazję kolejny raz obchodzić w Polsce Dzień Psa. Wbrew wielu informacjom, święto w Polsce powstało stosunkowo niedawno (2007) z inicjatywy czasopisma „Przyjaciel Pies” i nie ma charakteru międzynarodowego a sama data święta związana jest z okresem wakacyjnym, ponieważ to właśnie w tym czasie najwięcej zwierząt traci swoje domy i zostaje po prostu porzucona. Zadaniem obchodów tego dnia jest zwrócenie uwagi na olbrzymi problem porzuceń, braku odpowiedzialności i empatii ze strony opiekunów ale także edukowanie i uświadamianie, że pies przecież wcale nie musi być problemem podczas wakacji i nawet jeśli nie może z nami wyjechać, można mu zapewnić opiekę w domu lub w hotelach dla zwierząt.
Na szczęście dla większości świadomych, odpowiedzialnych i przede wszystkim kochających opiekunów ten dzień natomiast jest kolejnym dniem, w którym jeszcze chętniej rozpieszczamy czworonożnych podopiecznych dając im nie tylko smakołyki i zabawki, ale przede wszystkim poświęcając swój czas, który dla naszych psiaków jest najważniejszy, bo żadna zabawka, drugie zwierzę czy najlepsza karma na świecie nie zastąpi psu więzi z człowiekiem.
Jako opiekun dwóch cudownych psiaków w wieku niespełna 6 lat i 1,5 roku codziennie staram się poświęcać im maksymalną ilość czasu i sprawia mi to olbrzymią radość i satysfakcję, choć życie z nimi wymaga czasem rezygnacji z pewnych spraw i przyjemności, jednak nie żałuję swojego wyboru a wręcz uważam go za jeden z najlepszych jakich mogłam dokonać :-) W tej chwili nie jestem nawet w stanie wyobrazić sobie swojego życia bez nich :-) Bez pobudek mokrymi nosami, bez wachlowania ogonami, bez wtulania się nawet w największe upały, bez śladów łap na umytej podłodze, bez obszczekiwania (wyłącznie) listonosza jeszcze zanim ten pojawi się przy drzwiach, dzięki czemu wiem od razu kto przyszedł :-) Bez okradania mnie z kwiatków, bez mnóstwa sierści, którą znajduję nawet w kubkach do herbaty :-) A przede wszystkim bez ich miłości i codziennego wsparcia nawet tylko samą obecnością :-) Angus, Roxy z Wami, piesami wszystko wydaje się łatwiejsze, bardzo się cieszę, że Was mam :-)
